Reflexiones multilingües sobre la realidad que me rodea, fascina y preocupa: la política, el cambio climático, los derechos de los animales humanos y no humanos
Festa Major de Gràcia - święto Gràcii
Obtener enlace
Facebook
Twitter
Pinterest
Correo electrónico
Otras aplicaciones
Mistrz Yoda (Carrer Progrés)
Wspominałem już o licznych urokach dzielnicy Gràcia, która ponad 200 lat temu była odrębną mieściną graniczącą z Barceloną. W tym tygodniu zakończyło się tu coroczne święto Festa Major de Gràcia. Swoją Festa Major mają też inne dzielnice (np. Sants, Poble Sec, Poblenou) oraz miasta i wsie w całej Katalonii, jednak to które odbywa się w Gràcii cieszy się szczególną sławą. Geneza tego trwającego cały tydzień święta jest poniekąd związana ze świętem Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny celebrowanym 15 sierpnia, choć Festa Major nie ma obecnie nic wspólnego z religią. Istnieje również inna hipoteza, która mówi o obrzędach rodzinnych zapoczątkowanych w XVII wieku w domu zwanym Can Pasarell. W każdym razie
Przed rozpoczęciem Festa Major wiele ulic Gràcii zgłasza ratuszowi chęć uczestnictwa. Mieszkańcy takich ulic wymyślają motyw, na bazie którego tworzą dekoracje, i tak na przykład w tym roku ulica Progrés wypełniła się postaciami z Gwiezdnych Wojen, myśliwcami i X-wingami z kultowego filmu science fiction. Po dwóch stronach tak przystrojonej ulicy, przybyszów witał mistrz Yoda i Lord Vader, a ulicy pilnowały uzbrojone klony. Zwycięska w konkursie na wystrój ulic Carrer Verdi zamieniła się w fort z Dzikiego Zachodu, natomiast część ulicy Joan Blanques przypominała biegun północny - nad głową wisiały mewy, nie zabrakło również fok i pingwinów, a także niedźwiedzia polarnego zaglądającego do domku iglo.
Mieszkańcy na kilka dni przed rozpoczęciem Festa Major z zapałem zabrali się do prac nad ozdobami. Na ulicach rozstawili stoły, specjalnym sprzętem przycinali sporej wielkości styropianowe nogi i nuty (ulica Fraternitat), kleili lampy z plastikowych butelek lub kaktusy z puszek po piwie (Verdi). Place natomiast zajęły koncertowe sceny. Plac Diamant co roku jest placem muzyki swing, a na Plaça del Sol do tańca zachęcają dźwięki muzyki folk. Koncerty odbywały się też na niemal każdej z przystrojonych ulic. Progrés jednego dnia zaserwował uczestnikom święta energetyczną mieszankę metalu z celtyckim folkiem (m.in. zespół Eldelvar), a następnego dnia na scenę wyszły zespoły grające katalońską rumbę i ska, np. La Terrasseta de Preixens:
W trakcie święta szczególnie spodobała mi się postawa mieszkańców, którzy dali się poznać jako kreatywni i pełni entuzjazmu ludzie, a przy tym solidarni, zorganizowani i mający poczucie wspólnoty. Za dnia razem pracowali przy organizacji święta, a także jedli wspólne posiłki na rozstawionych pośrodku ulic stołach. Z pewnością całe przedsięwzięcie wymagało od nich ciężkiej pracy od rana do późnej nocy, lecz mimo wszystko byli widocznie zadowoleni ze święta i podziwiających ich ulice ludzi.
Plan występów muzycznych, zajęć i atrakcji był dostępny wraz z mapą dzielnicy, dzięki czemu można było zaznaczyć najciekawsze punkty programu. Place i ulice przez cały dzień oferowały szereg zajęć dla dzieci, dorosłych a także osób starszych. Dla najmłodszych było malowanie twarzy kolorowymi kredkami, dla trochę starszych gry planszowe i turnieje piłkarzyków. Z okazji święta odbył się też mecz piłkarski pomiędzy legendarnym, 105-letnim klubem CE Europa a drugą drużyną Espanyolu (0:0 i porażka Europy 3:5 w karnych) oraz turniej tenisa stołowego. Zorganizowano również wykłady dla miłośników zwierząt, wystawę sprzętu używanego przez policję Mossos d'Esquadra czy też warsztaty na temat przemocy i dyskryminacji. Każdy znajdzie coś dla siebie na Festa Major de Gràcia.
Prawdziwe szaleństwo rozpoczyna się nocą. Ulice to istne rzeki ludzi, a alkohol spożywany jest w obecności policji, która jedynie poleca przelanie trunków z puszek do plastikowych kubków, ze względów bezpieczeństwa. Dzielnica zapełnia się ludźmi, także mieszkańcami innych dzielnic Barcelony oraz turystami. Oficjalnie koncerty powinny trwać do 1-2 w nocy, jednak w praktyce przeciągały się zawsze do 3, a ulice były pełne imprezowiczów jeszcze do 6-7 rano. Nad ranem niezwykle skuteczne służby miejskie tak sprzątają scenerię, iż nikt nie powiedziałby, że przed godziną wszędzie walały się puszki, butelki i plastikowe kubki. Centrum imprezowej aktywności nocą były okolice 'Casal dels joves de Gràcia', siedziby zbuntowanych młodych ludzi z Gràcii. Wypada wspomnieć, że dzielnica znana jest z nastrojów antykapitalistycznych i separatystycznych, a młodzi ludzie są doskonale zorganizowani wokół 'Assemblea de Joves de Gràcia' (AJG). W trakcie święta dzielnicy przy 'Casal' odbywają się koncerty muzyki punkowej, reggae, ska i innych.
W ciągu dnia uczestnicy 'festy' mają też okazję obejrzeć spektakle typowo katalońskie: Castellers i correfoc. 'Castellers' to wieże z ludzi czasami sięgające 7-8 poziomów. Dolne piętra składają się z większej ilości osób, kolejne wchodzą na ich ramiona, a wieża zwęża się ku górze. Górne poziomy tworzą zazwyczaj lżejsze osoby, także dzieci. Na samą górę wchodzi dziecko, obowiązkowo z kaskiem na głowie. Oto przykład takiej wieży z zeszłorocznej Festa Major na Plaça de la Vila de Gràcia:
Correfoc to pochód diabłów miotających iskrami i fajerwerkami, a także figur smoków i innych stworzeń, również posługujących się efektami świetlnymi. Wygląda to spektakularnie, ale należy uważać aby nie doznać żadnych poparzeń. Aby zminimalizować to ryzyko uczestnikom i widzom zazwyczaj zaleca się założenie odzieży ochronnej, kaptura i np. chusty zasłaniającej część twarzy. Poniżej filmik z Correfoc w Gràcii w roku 2010:
W tym roku Festa Major trwała od środy 15-ego aż do wtorku 21-ego sierpnia. Jest to święto oczekiwane przez całe miasto, niezwykle barwne i radosne. Atrakcji, koncertów i wydarzeń jest tak dużo, iż niełatwo zdecydować dokąd iść. Festa Major daje też możliwość zapoznania się z katalońskim folklorem, specyficzną atmosferą Vila de Gràcia, a przede wszystkim pozwala na świetną zabawę do samego rana w przyjemnej atmosferze. Gorąco polecam!
Bardzo budujące jest to, że lokalna społeczność tak dobrze ze sobą współpracuje i wzmacnia łączące ich więzi. Zresztą sama charakterystyka Gracii temu sprzyja, bo nawet na mapie ewidentnie widać, że to miasteczko wchłonięte przez metropolię. Swietne zdjęcia i moim skromnym zdaniem ulica pszczół zasługuje na wyróżnienie :) Pozdrawiam
Hej :) Dopiero odkryłam Twojego bloga i muszę ci powiedzieć, że z mojej perspektywy to było najlepsze, na co mogłam natrafić :) Jestem pewnie jedna z tych wielu osób, które zainteresowały się Barceloną najpierw poprzez piłkę nożną (co pewnie widać po avatarze :)), a później, w miarę poznawania, zakochały się w samym mieście... Niestety na razie jestem zmuszona oglądać Barcelonę jedynie zza szklanego ekranu, ale w takich sytuacjach nieocenione jest mieć takie relacje, jak Twoje, bezpośrednio z miejsca wydarzeń że tak to ujmę :). Pozdrawiam, zdecydowanie będę częściej tu zaglądać :)
Nie obawiajcie się, to nie jest 600-stronicowy podręcznik do gramatyki katalońskiej z ćwieczeniami i fonetyką. Póki co nie czuję się na tyle kompetentny, żeby pisać choćby wstęp do takiego dzieła, ale chciałbym przedstawić Wam ten język, bez którego zrozumienie Barcelony i Katalonii nie jest w ogóle możliwe. Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego czym jest kataloński, jakie ma znaczenie w regionie i jak ma się do języka kastylijskiego, nazywanego również hiszpańskim. Do napisania tego posta zachęciła mnie pewna rozmowa, w której poruszony został temat katalońskiego. W piątek wraz z kolegą Joanem, wielkim miłośnikiem Polski, wybraliśmy się na spotkanie z przedstawicielami szkółki piłkarskiej z Polski, która wysłała swoje drużyny do Barcelony w celu rozegrania kilku meczów sparingowych. Chłopcy z rocznika 1999 przegrali wysoko z klubem Vila Olímpica, ale skupiłem się bardziej na rozmowie z założycielami szkółki niż na meczu. W rozmowie zapytali mnie między innymi czy język kataloński
Już od ponad dwóch lat mieszkam w Barcelonie i przyglądam się uważnie fenomenowi katalońskiego separatyzmu, który niedawno znacznie urósł w siłę. Zdaję sobie sprawę z tego, iż jestem świadkiem historycznych chwil, które mogą zadecydować o dalszych losach Hiszpanii i Katalonii. Już jutro, 11 września, po raz kolejny odbędą się manifestacje z okazji katalońskiego święta narodowego, czyli Diada Nacional de Catalunya . W tym roku zaplanowano utworzenie litery "V" z uczestników, ustawionych wzdłuż alei Diagonal i Gran Via de les Corts Catalanes. Liczba zarejestrowanych uczestników przekracza już pół miliona, a z pewnością przybędą też osoby nie zapisane wcześniej przez internet. Z tej okazji chciałbym zainteresować Was wywiadem lub też kwestionariuszem, o którego wypełnienie poprosiłem kilkoro znajomych Katalończyków. Przez ostatnie kilka miesięcy obserwowałem również komentarze dotyczące tego procesu niepodległościowego w polskim internecie i zauważyłem, iż spora część koment
Loża honorowa Santiago Bernabéu: Aznar, Bartomeu, Pérez i Silva de Lapuerta. Źródło: Vilaweb Od dłuższego czasu idol publiczności na Camp Nou, Lionel Messi , zmaga się z oskarżeniami o oszustwa podatkowe, jednak po dłuższym czasie bez wiadomości, niedawno sprawa wróciła na pierwsze strony gazet. Według najnowszych informacji Argentyńczykowi grożą 22 i pół tygodnia więzienia, co niektóre media ze stolicy Hiszpanii świętują niczym zdobycie Ligi Mistrzów. Część kibiców Realu Madryt nie potrafiących przeboleć faktu, że najlepszy piłkarz na świecie reprezentuje barwy odwiecznego rywala także przeżywa chwile radości. Najpierw ’10-tka’ Barcelony i reprezentacji Argentyny została zwolniona z odpowiedzialności za możliwe unikanie płacenia podatków od praw do wizerunku. Taką decyzję wydała hiszpańska prokuratura generalna, uznając iż Messi nie był bezpośrednio zaangażowany w zarządzanie swoimi podatkami, jednak wtedy na scenę wkroczyła oskarżyciel publiczny, Marta S
Wyobraźcie sobie literę "V" stworzoną z około miliona - 1,8 miliona osób ustawionych na alejach Diagonal i Gran Via de les Corts Catalanes aż po Plaça de les Glòries Catalanes w Barcelonie. Spójrzcie na mapę Barcelony w internecie i spróbujcie sobie teraz wyobrazić te aleje w żółto-czerwone paski z ludzi w żółtych i czerwonych koszulkach. Efekt jest niewiarygodny nie tylko z góry, ale także wewnątrz tej układanki. Tutaj możecie obejrzeć filmik nagrany z helikoptera przelatującego nad manifestacją. W tym roku minęło 300 lat od porażki strony katalońskiej w Wojnie o sukcesję hiszpańską, w której to sojusz z Habsburgami zgubił Katalonię w konflikcie z Burbonami. Po wyczerpującym, ponad rocznym oblężeniu Barcelona uległa wojskom zwolenników Filipa V. Katalończycy zostali surowo ukarani przez nowych władców Hiszpanii. Zlikwidowano katalońskie instytucje, a jedynym językiem oficjalnym w kraju został kastylijski. Klęska z 1714 roku nieomal doprowadziła do zaniknięcia lokalnego
Większość znajomych odwiedzających mnie w Barcelonie wybiera się zobaczyć bazylikę Sagrada Familia, przejść się słynnym deptakiem czyli Ramblą lub podziwiać widoki miasta z Parku Güell, niedaleko którego mieszkam. Przy pierwszych kilku wizytach towarzyszyłem moim gościom przynajmniej w parku i na Rambli, ale po dwóch latach mieszkania tutaj nie przechodzi mi przez myśl oglądanie tych dwóch miejsc nawet z daleka. "Dlaczego? Ja uważam, że to niezwykle czarujące miejsce", usłyszałem ostatnio od kolegi z Polski po tym jak nazwałem Ramblę tandetą. Przyznam, iż dawniej, gdy jeszcze mieszkałem w Polsce i co roku przyjeżdżałem do Barcelony na kilka dni, zupełnie inaczej odbierałem tego typu cele turystyczne. Nie przeszkadzały mi hałaśliwe tłumy ludzi, nie znałem przeszłości parku czy Rambli i nie wiedziałem nic o rozgoryczeniu wielu mieszkańców Barcelony, którzy byli świadkami poważnych zmian jakie miały miejsce w mieście na przestrzeni głównie ostatnich dwóch dekad Typowy do n
Transparent na manifestacji 20-ego września. Katalonia jest oburzona i urażona. Przez ostatnie miesiące napięcie między autonomią a centralnym rządem w Madrycie urosło do takiego poziomu, że rząd centralny w zeszłym tygodniu nasłał Straż Obywatelską (Guardia Civil) na katalońskie urzędy. Aresztowano czternastu polityków, wezwano prawie 700 burmistrzów do złożenia zeznań w sądzie, oraz zarekwirowano prawie dziesięć milionów kart do głosowania. Referendum, którego domaga się ponad dwa miliony osób jest nie demokratyczne, natomiast ściganie przeciwników politycznych policją i ganianie ich po sądach jest obroną demokracji… Logiczne, prawda? W ramach wstępu chciałbym wyjaśnić skąd wziął się obecny kryzys i w jaki sposób secesjonizm w Katalonii urósł w siłę do tego stopnia, żeby stawić czoła centralnemu rządowi w Madrycie. Niestety przez ostatnie lata przeczytałem wiele kłamstw, manipulacji i błędnych interpretacji, również w polskiej prasie, która podchodzi do tego tematu z perspek
Plakat Via Catalana We wrześniu w święto narodowe Katalonii zwolennicy niepodległości tego regionu zorganizowali niezwykłe wydarzenie zwane Via Catalana, polegające na utworzeniu łańcucha ludzkiego poprzez całe katalońskie terytorium. 11 września ponad 1,6 miliona osób złapało się za ręce, łańcuch ciągnął się od północy sąsiedniego regionu Walencji aż po południowe krańce francuskiej Katalonii. Dziennik 'El Periódico' udostępnił nagranie z helikoptera części tej niezwykłej demonstracji z odcinka pomiędzy Barceloną a Torderą. Pełna nazwa manifestacji to 'Via Catalana cap a la Independència' czyli 'Katalońska droga do niepodległości'. O ile w poprzednich latach z okazji święta narodowego Katalończycy zwyczajnie wychodzili na ulice Barcelony, tym razem wykazali się nieco większą kreatywnością i trzeba przyznać, że efekt był imponujący. Tutaj kolejny filmik z najlepszymi ujęciami z Via Catalana: Ta pokojowa demonstracja cieszyła się popraciem rządzącej
Among the countless films I have watched since the pandemic started in March 2020 most are modern Indian productions. Contrary to the unfortunate cliché about Indian cinema associating it exclusively with popular Bollywood-made escapist films featuring spectacular dance scenes every twenty minutes, there is a lot more that Indian talent both in front and behind the camera can offer. It's high time that less commercial and more serious films start getting the attention that they deserve outside of the subcontinent. With the rise of the online streaming platforms many high-quality Indian movies are easily accessible and there are numerous titles I could recommend. However, this time I will focus only on those whose common trait is a focus on women's rights and women's experience in India. Below I will only mention those films which I have watched recently and I promise not to make any spoilers. Let's begin with... PARCHED (2015) This film by Leena Yadav tells the stories
Budynek stacji Estació del Nord, w tle Plaça de Bous Jako fan piłki nożnej, a w szczególności ligi hiszpańskiej, z wyjątkową niecierpliwością czekałem na rozpoczęcie sezonu i nie było to podyktowane względami czystko piłkarskimi. W kalendarzu już od ogłoszenia terminarza La Liga miałem zaznaczonych kilka meczów wyjazdowych mojego drugiego ulubionego klubu - Celty Vigo. Miałem zamiar wykorzystać je jako pretekst do poznania miejsc, których jeszcze nie odwiedziłem, na przykad Walencja, Bilbao, Granada, Sewilla czy Málaga. Pomyślałem, że połączenie mojej pasji do podróży z piłkarskimi emocjami na żywo będzie idealnym pomysłem na nadchodzący sezon. Dwa tygodnie temu Celta gościła na stadionie Levante, drużyny z miasta, które od dawna chciałem odwiedzić – Walencji. Najlepszym sposobem na dostanie się tam z Barcelony jest szybki pociąg TALGO lub nieco wolniejszy Expres, którą to opcję ostatecznie wybrałem. Podróż z przesiadką w miejscowości L'Aldea blisko granicy Katalonii z Walencją
W trakcie święta szczególnie spodobała mi się postawa mieszkańców, którzy dali się poznać jako kreatywni i pełni entuzjazmu ludzie, a przy tym solidarni, zorganizowani i mający poczucie wspólnoty. Za dnia razem pracowali przy organizacji święta, a także jedli wspólne posiłki na rozstawionych pośrodku ulic stołach. Z pewnością całe przedsięwzięcie wymagało od nich ciężkiej pracy od rana do późnej nocy, lecz mimo wszystko byli widocznie zadowoleni ze święta i podziwiających ich ulice ludzi.
Bardzo budujące jest to, że lokalna społeczność tak dobrze ze sobą współpracuje i wzmacnia łączące ich więzi. Zresztą sama charakterystyka Gracii temu sprzyja, bo nawet na mapie ewidentnie widać, że to miasteczko wchłonięte przez metropolię. Swietne zdjęcia i moim skromnym zdaniem ulica pszczół zasługuje na wyróżnienie :) Pozdrawiam
ResponderEliminarHej :) Dopiero odkryłam Twojego bloga i muszę ci powiedzieć, że z mojej perspektywy to było najlepsze, na co mogłam natrafić :) Jestem pewnie jedna z tych wielu osób, które zainteresowały się Barceloną najpierw poprzez piłkę nożną (co pewnie widać po avatarze :)), a później, w miarę poznawania, zakochały się w samym mieście... Niestety na razie jestem zmuszona oglądać Barcelonę jedynie zza szklanego ekranu, ale w takich sytuacjach nieocenione jest mieć takie relacje, jak Twoje, bezpośrednio z miejsca wydarzeń że tak to ujmę :). Pozdrawiam, zdecydowanie będę częściej tu zaglądać :)
ResponderEliminar